1399/4/26 06:58
206 نفر بازدید 2 پاسخ
1403/5/3 21:38
84 مقاله - 62 پاسخدر بازار کار، عوامل فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیک گروهی از مشاغل، پایینتر از حد استاندارد قرار میگیرند؛ به همین دلیل کار در این دسته از محیطها میتواند عوارض جسمی و روحی متعددی را برای کارکنان آن به همراه داشته باشد. از این رو برای حمایت از این دسته مشاغل، قوانینی تحت عنوان سختی کار تدوین شده است. در بازار کار، عوامل فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیک گروهی از مشاغل، پایینتر از حد استاندارد قرار میگیرند؛ به همین دلیل کار در این دسته از محیطها میتواند عوارض جسمی و روحی متعددی را برای کارکنان آن به همراه داشته باشد. از این رو برای حمایت از این دسته مشاغل، قوانینی تحت عنوان سختی کار تدوین شده است. طبق قوانین جدید، افراد جهت دریافت و پیگیری سختی کار لازم است در خواست خود را برای کمیته بدوی مشاغل زیانآور ارسال نمایند. در صورت بررسی شرایط متقاضی و وضعیت شغلی او، با موافقت کارشناسان وزارت بهداشت و سازمان تامین اجتماعی، سختی کار به شخص تعلق خواهد گرفت. برخی از رایجترین مشاغل سخت و زیانآور عبارت هستند از: کار در معدن کار در کوره دامداری و طیور کار در ارتفاع کارهای مرتبط با جوشکاری افرادی که با ارتشاعات خطرناک سروکار دارند. رانندگان حمل بار و وزارت راه افراد شاغل در زندانها افرادی که کار نظافت اصطبل و طویله را برعهده دارند. قوانین جدید سختی کار قوانین جدید سختی کار در سال ۱۴۰۱ به شرح زیر هستند: ۱. ساعت کاری طبق ماده ۵۶ قانون کار، ساعت کارگران مشاغل سخت نباید بیشتر از ۶ ساعت در روز و ۳۶ ساعت در هفته باشد. ۲. شرایط اضافهکاری طبق ماده ۶۱ قانون کار، اضافه کاری برای مشاغل سخت ممنوع است. ۳. حق بیمه کارگران مشاغل سخت و زیانآور در ازای هر یک سال کارکرد و پرداخت حق بیمه، یک سال و نیم حق بیمه دریافت خواهند کرد. یعنی اگر کارگری ۱۰ سال سابقه کار در مشاغل زیانآور را داشته باشد، سابقه او معادل ۱۵ سال محاسبه خواهد شد. مشاغلی که فشار جسمی و روانی فراتر از حد استاندارد به کارگر وارد میکنند، در گروه مشاغل سخت و زیانآور قرار میگیرند. در این مقاله به بررسی شرایط دریافت سختی کار پرداختیم. لازم به ذکر است که بسیاری از شرکتهای بیمه با توجه به خطراتی که کارگران را در اینگونه مشاغل تهدید میکند، اقدام به ارائه بیمه عمر نمودهاند. مزیت این بیمهنامه این است که حیات و فوت فرد را تحت پوشش قرار میدهد و با پرداخت حداقل حق بیمه، میتوان از خدمات آن بهرهمند شد. با مراجعه به سامانه بیمه بازار میتوانید ضمن استعلام قیمتها، بیمه عمر را به صورت آنلاین و بدون معطلی خریداری نمایید. کارشناسان بیمه بازار در کلیه مراحل خرید تا صدور بیمهنامه در کنار شما خواهند بود.
1403/5/3 21:45
84 مقاله - 62 پاسخطبق قوانین کار و رفاه امور اجتماعی، کارمندها و کارگرها باید طبق قرارداد ساعتهای مشخصی را برای کارفرما کار کنند. محاسبه ساعات کاری بر عهده امور مالی سازمان یا شرکت کارفرما است. افراد در برابر میزان ساعتی که کار میکنند، حقوق دریافت خواهند کرد و در برخی از روزها ممکن است که از ساعات کاری، بیشتر فعالیت کرده و مشمول اضافه کاری شوند. با توجه به قانون کار و ماده ۵۱، حداکثر ساعات کار در روز باید ۸ ساعت باشد (شنبه تا چهارشنبه برابر با ۸ ساعت و پنجشنبه برابر با ۴ ساعت است.) و با توجه به این تبصره، مجموع ساعات کاری در هفته برای کارگرها ۴۴ ساعت است. فرمول محاسبه ساعت کار هفتگی (همانطور که در بالا هم نوشتیم) به این صورت است: تعداد روزهای تعطیل در طول هفته×۷.۳۳ ماده ۶۲ قانون کار روزهای جمعه را روز تعطیل اعلام کرده و مزد این روز برای کارگرها محاسبه خواهد شد. ساعت کاری در طول هفته ۴۴ ساعت است و محاسبه ساعات کاری وزارت کار در طول روز به این گونه است: در هر هفته ۶ روز کاری داریم که با تقسیم بر ۴۴ ساعت کار در هفته به عدد ۷.۳۳ خواهیم رسید، ساعات کاری روزانه ۷ ساعت ۲۰ دقیقه است. ممکن است که این ساعات در برخی از شرکتها و سازمانها کمی بیشتر یا کمتر باشد که در کل باید در طول یک هفته ۴۴ ساعت بیشتر نباشد. قانون کار و ماده ۶۳ روزهای جمعه و روز ۱۱ اردیبهشت که روز کارگر است را برای کارمندها و کارگرها تعطیل اعلام کرده است. در این روزها مزد، مزایا و بیمه برای کارگرها محاسبه خواهد شد. محاسبه ساعات کاری ماهانه وزارت کار برای کارگرها در یک ماه اینگونه است که تعداد روزهای کاری یک ماه در عدد ۷.۳۳ ضرب خواهد شد و میزان حقوق ماهانه مشخص میشود. فرمول محاسبه ساعت کار ماهیانه (همانطور که در بالا هم نوشتیم) به این صورت است: تعداد روزهای تعطیل در طول هفته×۷.۳۳ برای تعیین ساعت کار هفتگی و ماهانه میتوانید از فرمول زیر استفاده کنید: ساعت کار ماهانه: تعداد روزهای غیر تعطیل ماه × ۷.۳۳ ساعت کار هفتگی: تعداد روزهای کاری طول هفته × ۷.۳۳ *منظور از ۷.۳۳ همان ۷ ساعت و ۲۰ دقیقه است(میانگین ساعت کاری روزانه) که برای محاسبات ریاضی از آن استفاده میشود. در محاسبه ساعات کاری طبق ماده ۵۱ قانون وزارت کار، کارگر ۴۴ ساعتی که در طول هفته در اختیار کارفرما قرا میدهد جزو ساعات کاری محسوب میشود و اگر بیشتر از این ساعات در مجموعه فعالیت داشته باشد، به عنوان ساعات اضافه کاری محاسبه خواهد شد. حال اگر کارفرما نیازی به اضافه کاری کارگر داشته باشد، باید با او توافق کند و طبق شرایط ماده ۵۹ قانون وزارت کار و امور رفاه اجتماعی اقدامات لازم را انجام دهد. به طور کلی دو حالت برای کارگرها رخ میدهد: کارگر و کارمندها در هفته و بعد از ساعات کاری روزانه خود، تعداد ساعات بیشتری کار میکنند. کارمند و کارگرها در روزهای تعطیل رسمی در محل کار خود باشند و کار کنند. در محاسبه ساعات کاری و برابر با قوانینی که ذکر کردیم، اگر کارگری بیشتر از ساعات کار موظفی خود کار کند، مشمول دریافت اضافه کاری خواهد شد. برای انجام اضافه کاری باید توافق کارگر و پرداخت ۴۰ درصد اضافه بر مزد برای هر ساعت کار در نظر گرفته شود. در بیشتر مجموعهها و شرکتها محاسبه حقوق به صورت ماهانه است و مبلغ اضافه کاری هم در زمان پرداخت حقوق محاسبه و پرداخت خواهد شد، مگر اینکه توافق دیگری با کارفرما انجام شود. ساعات کار در طول هفته باید ۴۴ ساعت باشد و در طول روز بیشتر از ۸ ساعت کار انجام نشود، اما اگر کارگر و کارفرما توافق بر اضافه کاری داشتند، باید به شرایط زیر پایند باشند: فردی که در حال اضافه کاری است نباید نوجوان باشد. اضافه کاری باید به صورت موقت باشد و بیشتر از ۴ ساعت در طول روز نباشد.( در برخی از شرایط اضطراری با توجه به قوانین میتوان ساعات اضافه کاری را افزایش داد.) زمان ساعات اضافه کاری نباید کارگر را مجبور به فعالیتهای سخت کاری کرد. در محاسبه ساعات کاری باید هزینه و مبلغ اضافه کاری هم محاسبه و پرداخت شود. برای اضافه کاری کارگر نباید شب کار باشد. اگر ساعت کاری کارگر و کارمند، همانند ساعت قانونی باشد، به او اضافه کار تعلق نمی گیرد. اگر ساعت کاری کارگر و کارمند، بیشتر یا کمتر از ساعت قانونی باشد، به او اضافه کار تعلق گرفته یا از حقوقش کسر خواهد شد.