1403/8/5 01:52
انواع دعاوی بر اساس موضوع دعوا، مرجع رسیدگی به دعوا و قانون آیین دادرسی به دو نوع دعاوی کیفری و حقوقی تقسیم میشوند. دعاوی حقوقی به موضوعات حقوقی مانند اموال، اشخاص و خانواده میپردازد و دعاوی کیفری به جرم و مجازات مربوط میشود. در این مقاله به بررسی انواع دعاوی کیفری میپردازیم.
دعوای کیفری، دعوایی است که بر اساس وقوع یک جرم اتفاق میافتد و وظیفه رسیدگی به آن بر عهده دادسرا و دادگستری است. این دعاوی انواع مختلفی دارند که پیش از طرح در دادگاه در دادسرا رسیدگی شده و سپس در دادگاه خصوصی رای صادر میشود. دعاوی کیفری اهمیت زیادی دارند؛ زیرا به وضع عمومی جامعه مربوط میشوند و اگر پیگیری درستی صورت نگیرد، ممکن است، جرم و جنایات بیشتری رخ دهد.
دعوای کیفری، دعوایی است که بر اساس وقوع یک جرم اتفاق میافتد و وظیفه رسیدگی به آن بر عهده دادسرا و دادگستری است. این دعاوی انواع مختلفی دارند که پیش از طرح در دادگاه در دادسرا رسیدگی شده و سپس در دادگاه خصوصی رای صادر میشود. دعاوی کیفری اهمیت زیادی دارند؛ زیرا به وضع عمومی جامعه مربوط میشوند و اگر پیگیری درستی صورت نگیرد، ممکن است، جرم و جنایات بیشتری رخ دهد.
تفاوت دعاوی کیفری و حقوقی به شرح زیر است:
دعاوی کیفری به دو دسته تقسیم میشوند:
این جرایم با اموال فرد در ارتباط هستند و جرایمی مانند کلاهبرداری و سرقت را در بر میگیرد.
این دسته از جرایم با فرد و اعضای بدن در ارتباط است. در این دسته جرایمی مانند قتل، ضرب و جرح، سقط جنین، توهین و افترا و مواردی از این قبیل قرار میگیرند.
برای اینکه یک جرم کیفری اثبات شود، وجود سه عنصر ضروری است و عدم هریک از آنها، عدم اثبات جرم را به همراه خواهد داشت. این سه عنصر شامل موارد زیر است:
انجام یا عدم انجام یک فعل، حتی اگر امری زشت و ناپسند باشد، تنها در صورتی جرم است که قانون درباره آن حکمی صادر کند؛ در غیر این صورت، برای فعل انجامشده مجازاتی در نظر گرفته نمیشود. بر اساس ماده ۱۶۸ قانون اساسی، اگر انجام یا ترک یک فعل از سمت قانون تعیین نشده باشد، جرم تلقی نمیشود.
عمل یا رفتار فرد که باعث رخ دادن جرم شده، عنصر مادی است و تا موجود نباشد، جرمی اتفاق نمیافتد. به طور مثال فردی در ذهن خود نقشه قتل کسی را میکشد تا زمانی که برای آن اقدامی نکرده باشد، جرم اتفاق نمیافتد و طبیعتا مجازات نمیشود.
برای اثبات جرم، عنصر قانونی و مادی کفایت نمیکند و باید عنصر معنوی جرم نیز وجود داشته باشد. این عنصر به نیت فرد اشاره دارد و حتما باید جرم انجام شده با اراده فرد انجام شود. به طور مثال ممکن است شخصی، فرد را مجبور به انجام جرم کند.
بر اساس ماده ۲۴۹ قانون آیین دادرسی کیفری، دادگاههای کیفری شامل دادگاه کیفری یک، دادگاه کیفری دو، دادگاه انقلاب، دادگاه اطفال و نوجوانان و دادگاه نظامی تقسیم میشود.
دادگاههای کیفری یک در مراکز استانها تشکیل میشود و در آن به جرایم زیر رسیدگی میشود.
این دادگاهها توانایی رسیدگی به انواع دعواها را دارد؛ جز جرایمی که رسیدگی به آنها در سایر دادگاهها انجام میشود.
دادگاههای نظامی، به جرایم نظامی افسران و ماموران و… رسیدگی میکند. مواردی مانند بازداشت غیر قانونی در این دادگاه قابل پیگیری هستند.
دادگاه انقلاب وظیفه رسیدگی به جرایم زیر را دارد:
این دادگاه به جرایمی میپردازد که توسط افراد زیر ۱۸ سال رخ میدهد. بر اساس ماده ۱۴۶ قانون مجازات اسلامی، افراد نابالغ مسئولیت کیفری ندارند و بر طبق ماده ۱۴۸ قانون مجازات اسلامی، در مورد افراد نابالغ، اقدامات تامینی و تربیتی لحاظ میشود.
برخی از جرایم کیفری شامل موارد زیر است:
سرقت و سرقت مسلحانه
مزاحمت بانوان
جرایم سیاسی
جعل
رشا و ارتشا
اخاذی
جرایم انتخاباتی
صدور چک بلامحل
مشروبات الکلی
بازداشت غیرقانونی
جرایم
جرایم سایبری و رایانهای
اختلاس
افساد فی الارض
اقدام علیه امنیت ملی
فروش مال غیر
اسید پاشی
کلاهبرداری
خیانت در امانت
جرایم علیه اطفال
فرار زندانیان
تجاوز
توهین و افترا
جاسوسی
افشای اسرار
تهدید به قتل
جرایم مطبوعاتی