خیانت در امانت

فحاشی بکارگیری الفاظ رکیک و زشت توسط شخصی نسبت به شخص دیگر می باشد که با بیان سخن زشت و با وقاحت و قباحت در مورد شخصی بدگویی کند و صفات زشتی را به او نسبت دهد فحاشی به طرق مختلف مانند فحاشی لفظی فحاشی کتبی فحاشی تلفنی یا پیامکی محقق می‌شود انواع فحاشی ، فحاشی ساده، فحاشی مشمول حد قذف، فحاشی به مقامات بلند پایه، فحاشی به بانوان و اطفال، فحاشی به مقام رهبری و مقدسات اسلام با توجه به اهمیت و میزان تاثیر آن بر امنیت و عفت عمومی مجازات های متفاوتی دارند. در این نوشتار به بررسی این عناوین و جرائم می پردازیم.

مطابق ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی در فحاشی و استعمال الفاظ رکیک اگر مستوجب حد قذف نباشد مجازات مرتکب تا ۷۴ ضربه شلاق و یا پنجاه هزار تا یک میلیون ریال جزای نقدی می باشد در ماده فوق چنین مقرر شده که اگر فحاشی مستوجب حد قذف نباشد مجازات مذکور را دارد می‌خواهیم بررسی کنیم که در چه صورتی فحاشی مستوجب حد قذف است و مجازات آن چیست؟

هرگاه شخص فحاش در استفاده از الفاظ رکیک از الفاظی استفاده کند که به طرف دیگر زنا کاری یا لواط را نسبت بدهد و این قصد و منظور او ثابت شود در این صورت حد قذف بر آن شخص ثابت می شود. البته در چنین مواردی شخص مرتکب می‌تواند در دفاع از خود چنین ادعا کند که به مفهوم و معنای الفاظ خود توجهی نداشته و فقط از روی عصبانیت و حالت خشمی که داشته بی اختیار الفاظ مزبور را بیان کرده است در این صورت با احراز و اثبات درستی ادعای او مرتکب تنها به مجازات فحاشی و توهین محکوم خواهد شد در اصطلاح حقوقی به چنین فحاشی، فحاشی ناموسی هم گفته می شود زیرا در اصل ناموس، شرف و حیثیت شخص در این جرایم منظور بوده است و جز این اثر دیگری ندارد.

مفهوم قذف و مجازات آن چیست؟

از نظر شرع اسلام اگر کسی زنا یا لواط را به کسی نسبت دهد و نتواند آن را ثابت کند به ۸۰ ضربه شلاق حدی محکوم می شود نسبت دادن جرائم مذکور به دیگری لازم نیست که رو در رو یه طرف واقع شود حتی انتشار آن در فضای مجازی، ایمیل و شبکه های اجتماعی نیز مطابق قانون جرم است.

تفاوت جرم فحاشی و افترا و تهمت چیست؟

برای بیان این تفاوت لازم است به تعریف افترا و تهمت بپردازیم در صورتی که کسی با نوشتن و درج مطلبی در روزنامه یا مجلات یا مجامع عمومی و یا به هر وسیله دیگری به کسی ارتکاب جرمی را صراحتاً نسبت دهد و دلیلی برای اثبات ادعای خود نداشته باشد مرتکب جرم افترا یا تهمت شده است و مجازات آن یک ماه تا یک سال حبس و یا یک تا ۷۴ ضربه شلاق است مثلاً کسی فردی را دزد خطاب کند ولی دلیلی برای اثبات سرقت نداشته باشد.

مجازات توهین و فحاشی به بانوان و اطفال

توهین و فحاشی به بانوان و اطفال در معابر عمومی به لحاظ اهمیت و حساسیت جایگاه اطفال و زنان در جامعه و خانواده و حفظ عفت و امنیت کشور و خدشه دار نشدن احساسات عمومی مجازات شدیدتری دارد.مطابق قانون مرتکب به مجازات حبس از ۲ تا ۶ ماه و تا ۷۴ ضربه شلاق محکوم خواهد شد.

مجازات فحاشی تلفنی

با توجه به اینکه امروزه شاهد گسترش راه های ارتباطی به خصوص تلفن و شبکه‌های اجتماعی مجازی هستیم مزاحمت، توهین و فحاشی معمولاً در مکالمه های توهین آمیز تلفنی و پیامکی صورت می‌گیرد بنابراین جرم فحاشی حتی از طریق تلفن و سایر لوازم الکترونیکی و مخابراتی محقق می‌شود که علاوه بر اینکه مرتکب جرم مشمول جریمه و محدودیت های ارتباطی از سوی مخابرات می شوند از نظر قانون جزا هم جرم مزبور از جرایم کیفری بوده و مرتکب به یک تا شش ماه حبس محکوم خواهد شد.

مجازات فحاشی به مقامات بلند پایه

در ماده ۶۰۹ قانون مجازات آمده است هر کس با توجه به سمت یکی از روسای سه قوه یا معاونان رئیس جمهور یا وزرا یا یکی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی یا نمایندگان مجلس خبرگان یا اعضای شورای نگهبان یا قضات یا اعضای دیوان محاسبات یا کارکنان وزارتخانه ها و موسسات و شرکت های دولتی و شهرداری ها، در حال انجام وظیفه یا به سبب آن توهین نماید به سه تا شش ماه حبس یا ۷۴ ضربه شلاق و یا از ۵۰ هزار ریال تا یک میلیون ریال جزای نقدی محکوم می شود.

مجازات فحاشی به مقام رهبری و مقدسات اسلام

مطابق ماده ۵۱۴ قانون مجازات چنانچه کسی به هر نحوی به حضرت امام خمینی(ره) بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران و مقام معظم رهبری اهانت نماید به حبس از شش ماه تا دو سال محکوم خواهد شد و همچنین مطابق ماده ۵۱۳ قانون مجازات اسلامی،  اهانت به مقدسات اسلامی در صورتی که جرم ارتکابی مشمول حکم سب النبی (توهین شدید به پیامبر گرامی اسلام و امامان و حضرت فاطمه زهرا و...) باشد اعدام و در غیر این صورت مشمول مجازات حبس از یک تا پنج سال خواهد بود.

شکایت فحاشی

همانطور که بیان شد فحاشی مطابق قانون مجازات ایران جرم است و کسی که به علت ارتکاب به این جرم مورد تخریب شخصیتی قرار گرفته می تواند به دادگاه کیفری محل وقوع جرم مراجعه و طرح دعوای کیفری کند و با ارائه ادله اثبات دعوی کیفری مثل اقرار شهادت شهود و سایر اسناد و مدارک (پیامک تلفنی یا پیامهای شبکه های فضای مجازی و دست نوشته) شکایت خود را ثابت نماید.