بررسی و معرفی قرارداد عدم رقابت در استارتاپ

                     بررسی و معرفی قرارداد عدم رقابت در استارتاپ

البته دو الزام که نیازمند توجه در قرارداد می باشد این است که قرارداد عدم رقابت برای مدت مشخص و نیز برای منطقه مشخص جغرافیایی که طرف دیگر را از فعالیت در زمینه مقرر شده در متن قرارداد منع می کند، منعقد گردد.

یکی از نگرانی عمده کسب و کارها بالاخص استارتاپ ها، این است که در وهله نخست، کارکنان استارتاپ پس از خروج از کسب و کار بنا به هر دلیلی، با توجه به در اختیار گرفتن اطلاعات بنیادین کسب و کار اقدام به تأسیس کسب و کاری مشابه آن کسب و کار نمایند یا در وهله دوم، شخصی بعنوان خریدار نسبت به خریداری یک کسب و کار اقدام نماید و در مقابل فروشنده با در اختیار داشتن اطلاعات و تجاربی که نسبت به آن کسب و کار تحصیل نموده، اقدام به تأسیس کسب و کاری مشابه آن نماید. از جمله الزامات محدودکننده این موارد می توان به قرارداد عدم افشای اطلاعات محرمانه کسب و کار اشاره نمود ولیکن نمی توان صرفاً خود را به این قرارداد متکی نمود زیرا از جامعیت موضوع برخوردار نیست. بدین منظور قرارداد عدم رقابت تجاری ظهور پیدا می کند.

صورت نخست قرارداد عدم رقابت ( رابطه کارکنان و کارفرما):

به طور خلاصه می توان گفت هدف کارفرما از انعقاد توافقنامه عدم رقابت با کارکنان خویش، محافظت از دارایی های تجاری خود است؛ در واقع کارکنان در مدت فعالیت شغلی خویش در کسب و کار کارفرما دارای تجربه و اطلاعات و اسرار تجاری کارفرما می شوند که سوء استفاده از آن بر علیه کارفرما می تواند نتایج زیانباری را برای ایشان بهمراه داشته باشد. بخشی از این نگرانی از طریق قرارداد عدم افشای اطلاعات محرمانه پوشش داده می شود، ولیکن این تنها راه ممکن نیست، بلکه کارفرما با انعقاد قرارداد عدم رقابت پرسنل سابق خویش را از شروع کسب و کار مشابه با کارفرمای جدید منع می کند، یا از استخدام در شرکت رقیب جلوگیری بعمل می آورد تا شرکت رقیب به واسطه اطلاعاتی که کارمند سابق در کسب و کار پیشین بدست آورده، موجبی بر تضعیف کسب و کار پیشین نشوند. حال در متن قرارداد عدم رقابت میان کارفرما و کارکنان، می بایست الزاماتی نظیر شرایط و مقررات مربوط به نحوه راه اندازی کسب و کار مشابه و نوع فعالیت آن، در صورت وجود همکاری با کسب و کاری مشابه، طریقه همکاری، موارد ممنوعیت در همکاری و ... قید گردد. همچنین بازه زمانی که کارمند سابق پس از خروج از شرکت قادر به فعالیت بلافاصله در کسب و کار مشابه نیست، مثلاً مقرر گردد پس از خروج از شرکت بین یک سال تا سه سال برای کسب و کار مشابه رقیب به فعالیت مشغول نشود.

البته قرارداد عدم رقابت صرفاً به زیان کارکنان نیست؛ بدین طریق که در صورت انعقاد این قرارداد، کسب و کار مزبور به منظور آموزش و بهره مندی از حداکثر توان فنی کارکنان مستخدم خود، اقدام به برگزاری دوره های آموزشی در ارتباط با فعالیت شغلی کارکنان می نماید و کارکنان می تواند بدون پرداخت هزینه نهایت بهره مندی را از دوره های آموزشی برده که این خود موجبی بر ایجاد ثبات شغلی کارمند شده و شرایط لازم را به منظور پیشرفت کارمند در شرکت فراهم می آورد.

صورت دوم (رابطه خریدار و فروشنده کسب و کار):

به منظور واگذاری در قالب فروش یک کسب و کار می بایست به شرایط و الزامات بسیاری به هنگام واگذاری کسب و کار مدنظر توجه نمود ولیکن یکی از الزامات بسیار مهم در این حوزه، انعقاد قرارداد عدم رقابت فروشنده با خریدار کسب و کار است. بدین صورت که فروشنده خود را متعهد می کنند در مدت زمان مشخصی و در محدوده جغرافیایی مشخصی و با رعایت شرایط بخصوصی اقدام به تأسیس کسب و کاری مشابه کسب و کار پیشین ننماید.