حضانت موقت فرزند چیست؟

بر اساس قانون مدنی ، حضانت فرزندان که به معنای مراقبت و حمایت های جسمی و روحی از آنان است ، به عنوان حق و تکلیفی برای والدین شناخته شده است که در درجه اول ، باید با همکاری و مشارکت یکدیگر به این امر مبادرت نمایند ؛ اما گاهی به سبب اختلافاتی که میان زوجین مطرح می شود ، انجام تکلیف حضانت به صورت مشترک ، غیر ممکن می گردد و به همین دلیل لازم است تا مراجع صالح قضایی تصمیم مقتضی در خصوص حضانت طفل را اتخاذ نمایند . نظر به اینکه اختلاف میان زوجین و کشمکش های موجود در روابط خانوادگی ممکن است آسیب های روحی و جسمی به کودک وارد نموده و او را دچار بلاتکلیفی و سردرگمی کند ، هر یک از والدین می توانند از دادگاه تقاضا کنند تا در این مدت ، حضانت را به صورت موقت به آنان سپرده و زمینه آسایش کودک را فراهم کند تا اینکه دادگاه تصمیمی مقتضی در خصوص اینکه در نهایت چه شخصی باید حضانت کودک را به عهده داشته باشد ، اتخاذ نماید . به همین مناسبت در مقاله پیش رو قصد داریم پس از بررسی شخص عهده دار حضانت و مدت حضانت فرزند ، به این سوال پاسخ دهیم که حضانت موقت فرزند چیست .

شخص عهده دار حضانت

علی القاعده انجام حق و تکلیف حضانت در درجه اول با مشارکت و همکاری میان والدین انجام می پذیرد اما زمانی که زوجین از هم جدا می شوند و یا یکی از آنها فوت کند ، موضوع شخص عهده دار حضانت مطرح می شود و به همین مناسبت هم در قانون مدنی در خصوص حضانت فرزندان بعد از فوت والدین و حضانت فرزندان بعد از طلاق تعیین تکلیف شده است . بر این اساس ، طبق قانون مدنی در صورتی که یکی از والدین فوت کرده باشد ، حضانت با دیگری که زنده است خواهد بود . اگر هر دوی والدین فوت کنند ، حضانت بر عهده جد پدری قرار خواهد گرفت . اما در حالتی که زوجین از هم جدا شده باشند و یا اینکه بنا به دلایلی جدا از هم زندگی کنند ، بسته به اینکه فرزند دختر یا پسر چه سنی داشته باشد ، به موجب قانون شخص عهده دار حضانت وی تعیین خواهد شد . 

مدت حضانت فرزند

یکی از مهم ترین نکات پیرامون حضانت فرزندان ، طول مدت و دوره حضانت فرزند است که در این خصوص ماده 1169 قانون مدنی تعیین تکلیف کرده است . بر اساس این ماده ، مدت حضانت فرزند پسر و فرزند دختر مشخص شده است که بر اساس آن " برای حضانت و نگاهداری طفلی که ابوین او جدا از هم زندگی می کنند ، مادر تا سن هفت سالگی اولویت دارد و پس از آن با پدر است . تبصره : بعد از 7 سالگی در صورت حدوث اختلاف ، حضانت طفل با رعایت مصلحت کودک به تشخیص دادگاه می باشد " . بر این اساس ، حضانت فرزند پسر و دختر تا سن هفت سالگی به عهده مادر بوده و پس از آن ، تا رسیدن سن بلوغ ( نه سال تمام قمری برای دختران و پانزده سال تمام قمری برای پسران ) حضانت با پدر خواهد بود و پس از رسیدن به سن بلوغ خود فرزند می تواند یکی از والدین را جهت ادامه زندگی انتخاب کند . 

حضانت موقت فرزند چیست؟

در قسمت قبل به بررسی شخص عهده دار حضانت و مدت حضانت فرزند بر اساس قانون پرداختیم ، اما در این قسمت قصد داریم به بررسی مفهوم حضانت موقت یا معنای حضانت موقت فرزند بپردازیم که به لحاظ قضایی ممکن است برای اشخاصی که دعوای گرفتن حضانت فرزند را در دادگاه اقامه کرده اند مسئله آشنایی باشد .

به طور کلی حضانت موقت به معنای آن است که قاضی دادگاه در پی تقاضای دستور موقت برای حضانت فرزند ، حضانت وی را به صورت موقتی به یکی از والدین واگذار می کند تا اینکه پس از رسیدگی به پرونده ، قاضی تصمیم نهایی برای اینکه حضانت با کدامیک از والدین باشد را بگیرد .  با عنایت به قوانین و مقررات مختلف ، دادگاه به این دلیل حضانت فرزند را به صورت موقتی به یکی از والدین واگذار می کند که گاهی فرایند رسیدگی به دعوای گرفتن حضانت فرزند در صورت جدایی والدین ، ممکن است طولانی باشد و از این بابت ضرر و زیان هایی به کودک وارد شده و مصلحت وی به خطر افتد . به همین دلیل ، دادگاه حضانت موقت را به یکی از والدین می سپارد تا پس از رسیدگی دقیق به جزییات پرونده ، شخص صلاحیت دار برای حضانت تعیین شود . لذا صدور دستور حضانت موقت از سوی دادگاه به معنای آن نیست که حضانت به طور دائمی به آن شخص تعلق گرفته است ؛ به عنوان مثال ممکن است دادگاه برای جلوگیری از ورود خسارت و ضرر و زیان احتمالی کودک ، حضانت را به طور موقتی به مادر واگذار کند ؛ اما پس از اینکه مادر به دادگاه دادخواست حضانت طفل را داد ، دادگاه از تصمیم خود در خصوص حضانت موقت منصرف شده و حضانت را به دلیل وجود شرایط لازم و صلاحیت بیشتر ، به پدر واگذار کند . 

برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد حضانت موقت فرزند به سایت عدل نوین مراجعه کنید . کارشناسان مرکز عدل نوین نیز آماده اند تا به سوالات شما عزیزان پاسخ دهند.