شرط فعل در عقد نکاح

عقد نکاح میان زن و شوهر سبب ایجاد آثار بسیار مهمی در روابط میان زوجین می گردد و حقوق و تکالیف مهمی را بر عهده طرفین قرار می دهد . به همین دلیل ، قانونگذار این حق را به زن و مرد داده است که قبل از عقد ازدواج در مورد برخی از مسائل با هم به توافق برسند و با درج شروط ضمن عقد مندرج در سند نکاح ، شروطی را برای یکدیگر مقرر نمایند . البته شروطی که در سند ازدواج درج می گردد ، باید صحیح و معتبر بوده و جزء شروط باطل و مبطل ازدواج نباشند . به همین دلیل ، در قانون مدنی انواع شروط صحیحی که طرفین می توانند در ازدواج درج کنند شامل شرط وجود صفت یا اوصاف خاص در دیگری ، شرط به وجود آمدن نتیجه مشخص ضمن عقد نکاح و همچنین شرط انجام یا عدم انجام فعل یا کار مشخصی در عقد نکاح خواهد بود که تخلف از شرط فعل در عقد نکاح پیامدهایی را به دنبال خواهد داشت . به همین مناسبت ، در ادامه این مقاله قصد داریم به بررسی این سوال بپردازیم که شرط فعل در عقد ازدواج به چه معناست و یکی از مهم ترین انواع و نمونه های شرط فعل در عقد ازدواج از جمله شرط عدم نزدیکی در عقد نکاح را مورد بررسی قرار خواهیم داد .

شرط فعل در عقد نکاح

یکی از انواع شروط صحیحی که زن و مرد می توانند ضمن عقد نکاح درج کنند ، شرط فعل در عقد ازدواج می باشد . مفهوم شرط فعل در عقد نکاح در کنار شرط صفت در عقد نکاح و شرط نتیجه در ازدواج ضمن ماده 234 قانون مدنی مورد اشاره قرار گرفته است . بر اساس ماده مذکور ، شرط فعل در عقد ازدواج آن است که اقدام یا عدم اقدام به کار مشخصی بر یکی از زوجین و یا بر شخص دیگری شرط شود . به عنوان نمونه ، در صورتی که زن با شوهر خود شرط کند که برای بعد از ازدواج در شهر معینی سکونت داشته باشد و یا اینکه زن را از آن شهر مشخص خارج نکند ، شرط فعل در عقد نکاح محقق شده است که با شرط نتیجه در ازدواج تفاوت دارد . بر اساس ماده 1114 قانون مدنی :

شرط عدم نزدیکی در عقد نکاح

در قسمت قبل به بررسی مفهوم و معنای شرط فعل در عقد نکاح پرداخته شد ؛ با این حال یکی از نمونه ها و موارد شرط فعل در عقد نکاح می توان به شرط عدم نزدیکی در ازدواج اشاره کرد . به این معنا که ضمن عقد نکاح شرط شود که زوجین با یکدیگر ارتباط زناشویی نداشته باشد . سوالی که در خصوص شرط نزدیکی در عقد ازدواج مطرح می شود آن است که آیا می توان در نکاح شرط کرد که شوهر با زن نزدیکی نکند ؟

بعضی از فقها شرط عدم نزدیکی در عقد نکاح را باطل دانسته اند و گفتند مقصود اصلی از عقد ازدواج ، فرزند آوری و ایجاد نسل است که منوط به رابطه زناشویی میان زوجین است ؛ لذا این شرط خلاف مقتضای ذات عقد است . در مقابل ، برخی گفته اند که شرط مذکور ، قابل درج در عقد نکاح نیست و شرط نامشروع می باشد . با این حال ، به پیروی از قول مشهور فقهای شیعه ، می توان گفت که شرط عدم نزدیکی در عقد نکاح نه خلاف مقتضای عقد می باشد و نه شرط نامشروع است . قانون مدنی نیز این شرط را منع نکرده است و شرط اشاره شده بر خلاف نظم عمومی هم نیست و اصل بر صحیح بودن شرط ضمن عقد نکاح می باشد . چرا که عقد ازدواج دارای اهداف مهمی است و وقوع رابطه زناشویی میان زن و شوهر و یا تولید نسل تنها هدف از ازدواج نیست تا در صورت شرط فعل عدم نزدیکی ، عقد نکاح با ایراد مواجه شود . بنابراین شرط نزدیکی در ضمن عقد ازدواج به عنوان یکی از مهم ترین نمونه های شرط فعل در ازدواج ، صحیح و معتبر است . پیشنهاد می شود .

برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد شرط فعل در عقد نکاح به سایت عدل نوین مراجعه کنید . کارشناسان مرکز عدل نوین نیز آماده اند تا به سوالات شما عزیزان پاسخ دهند.